Projekt Copernicus – uwagi i pytania do koncepcji
Cieszy nas przystąpienie do realizacji Tramwaju na Kopernika – Projekt Copernicus. Trasa ta niewątpliwie poprawi komunikację publiczną w tym rejonie, dzięki czemu podróż dla mieszkańców stanie się sprawniejsza i szybsza. Jest to naszym zdaniem istotny element inwestycyjny, służący zmianie świadomości i przyzwyczajeń społecznych dotyczących korzystania z komunikacji publicznej w miejsce indywidualnej. Do przedstawionej koncepcji przesyłamy nasze uwagi oraz kilka pytań z prośbą o udzielenie odpowiedzi.
1) Popieramy uwzględnienie rozjazdu w ulicę Grochowską. Pragniemy jednak zauważyć, że odcinek Arciszewskiego – Grunwaldzka to około 900 m w miarę prostej trasy. Projektując rozjazd, należy od razu zaprojektować tramwaj właśnie w Grochowskiej. Po pierwsze jest to niewielka finansowo inwestycja. Po drugie moglibyśmy mieć tutaj podobne korzyści, jak w przypadku tramwaju na Unii Lubelskiej – skrócenie trasy linii nr 1 (o około 2 km) wprowadziłoby z czasem oszczędności równe kosztowi budowy tego odcinka. Po trzecie, o możliwości realizacji trasy tramwajowej na Os. Kopernika mówi się w kontekście ewentualnego dofinansowania zewnętrznego dla projektu. W przypadku rozszerzenie inwestycji o budowę odcinka w ul. Grochowskiej możemy jeszcze bardziej zminimalizować koszt tego odcinka, a zarazem projekt ten może być już nie tylko tramwajem na Kopernika ale będzie pełnił rolę kompleksowej poprawy dostępności i sprawności transportu publicznego w rejonie południowo-zachodniego Poznania.
2) Zgodnie z zapisami polityki transportowej oraz PLANTAP należy zapewnić jak najlepszą dostępność transportu publicznego dla mieszkańców, a więc jak najlepszą dostępność przystanków. W tym celu, do każdego przystanku autobusowego i tramwajowego, należy wyznaczyć przejścia dla pieszych z obydwu stron platformy przystankowej. Ponadto w przypadku sygnalizacji świetlnej należy zapewnić cykl zielonego światła dla pieszych maksymalnie co 40 sekund, szczególnie w godzinach szczytu komunikacyjnego, a więc największego natężenia ruchu tramwajowego i autobusowego. . Należy również nie montować przycisków dla pieszych i rowerzystów (dla rowerzystów należy uwzględnić pętle indukcyjne).
3) Przy wszystkich przejazdach rowerowych należy pamiętać o likwidacji uskoku na połączeniu drogi rowerowej i przejazdu rowerowego przez jezdnię. Z kolei na wszystkich przejściach dla pieszych należy pamiętać o obniżeniu krawężnika przy pasach.
4) Analizując lokalizację przystanków tramwajowych na Raszynie nie należy, jako elementu determinującego lokalizację, brać pod uwagę Szkoły Podstawowej nr 80. SP80, w swoim obwodzie, w sporej części ma mieszkańców Raszyna dla których najłatwiejszą formą dotarcia do szkoły jest dojście pieszo. Osiedle to jest rozbudowane w stronę ul. Promienistej – tramwaj biegnie jego bokiem. Tramwaj zatem nie będzie w znaczącym stopniu służył mieszkańcom jako środek transportu do i ze szkoły. W celu optymalnej lokalizacji przystanków należy uwzględnić zasięg danego przystanku względem miejsca zamieszkania jak największej grupy mieszkańców oraz względem technikum przy ul. Raszyńskiej.
5) Na przedłużeniu ulicy Zamkniętej należy zaprojektować przejście dla pieszych przez ul. Ściegiennego.
6) Należy wyznaczyć przejścia dla pieszych na przedłużeniu ulicy Raszyńskiej do Parku Raszyńskiego, bez sygnalizacji świetlnej, lub ewentualnie z sygnalizacją wzbudzaną przez nadjeżdżający tramwaj (sygnalizacja tylko ze względu na torowisko).
7) Przewidziano stację PRM przy Cmentarzu Górczyńskim. Należy także zaplanować stacje na os. Kopernika i Raszynie oraz przy skrzyżowaniu Grochowska/Arciszewskiego.
8) Należy ponownie rozważyć możliwość lokalizacji przystanków na samej pętli – ułatwi to dostęp do tramwaju mieszkańcom IV jednostki osiedla Kopernika, a także osiedla w okolicy ul. Krośnieńskiej i Przepiórczej
9) Należy ponownie rozważyć przedłużenie tramwaju do ul. Grunwaldzkiej po śladzie III ramy tj. tzw. Chybki Tramwaj. Analizy potoków pasażerskich z 2015 roku, przygotowane przez ZTM, wskazują na spory ruch pasażerski na tym odcinku. Ponadto, naszym zdaniem, będzie to stanowiło korzystne działanie zmierzające do „domykania” tras tramwajowych, których zakończenia w poznańskiej sieci są prowadzone głównie promieniście, co między innymi uniemożliwia tworzenie objazdów w sytuacjach awaryjnych oraz uruchamianie linii okolicznościowych. Szczególnie znaczącym przykładem konsekwencji braku dojazdów awaryjnych jest PST, na której to trasie kursuje znaczna liczba linii (podobnie jak w ul. Grunwaldzkiej), co w przypadku awarii na trasie generuje zator licznych pociągów tramwajowych i paraliż komunikacyjny odczuwany przez tysiące pasażerów.
10) Czy istnieją nowsze badania potoków pasażerskich lub inna analiza dotycząca Chybkiego Tramwaju, zarówno w kontekście jego efektywności jak i możliwości połączenia z torowiskiem w ulicy Grunwaldzkiej? Prosimy o przesłanie ww. dokumentów na adres mailowy Stowarzyszenia.
11) Czy ZTM analizował zmiany w układzie linii autobusowych po budowie tramwaju? Jakie są plany w tym zakresie? Jakim liniom mają służyć projektowane zatoki autobusowe w ulicy Palacza?
12) Warto wyposażyć przystanki w nadzór miejskiej sieci monitoringu (co prawdopodobnie oznacza także konieczność utworzenia w ramach inwestycji koniecznej infrastruktury przewodowej, być może równoległej lub tożsamej z infrastrukturą dla potrzeb ITS i informacji pasażerskiej). Nadzorem takim warto też objąć ruchliwe i wypadkowe skrzyżowanie ul. Promienistej i Jawornickiej.
13) Proponujemy, aby przy budowie nowej trasy tramwajowej wprowadzić system głosowego powiadamiania pasażerów na przystankach o zmianach i awariach w komunikacji publicznej. Możliwości sieci transmisyjnej (co najmniej tej związanej z ITS) pozwalają na realizacje takiej funkcji bez istotnych nakładów i kłopotów. W ramach takiej funkcji proponujemy też zastosowanie rozwiązania, w którym po dotknięciu przycisku (lub strefy czujnikowej) na słupku aktualna treść tablicy przystankowej została odczytana na głos, co zaspokoi potrzeby nie tylko osób niewidomych oraz z innych chorobami wzroku, ale i znacznej części populacji seniorów.